Şiirlerimi ve Kitaplarımı Okuyun

Çocukluğumda yazmaya başladım. Yazmak büyük bir serüven... Yazmasaydım ayak altında ezilirdim: Sembolik şiir bana köklerimi gösterdi.

YİTİRİLEN

Sen artık tüm saatleri yitirmiş,
Şişkin göz torbalarındaki anlamı
Taşıyorsun asırlık bir yük gibi...
İşte gece, ve koyulanan yalnızlık
Sesimiz uzayıp gitse bile geleceğe
Bir düşün temeli atılsa da geçmişte
İşte şu an yaşanan kaosun adı
Hiç birisinden alınmış olamaz, ve
Göğsümüzü süsleyen eza, ona dokunamaz
Sımsıcak kalbinde duyuyor musun bunu?
Sen artık tüm saatlerin yitirdiği,
Yüzünde hayat bulan renklerin düşleri
'Belki yeniden başlamalıyım' diyerek
Her seferinde yüreğimizin kasırgaları
Ve zihnimizin yanılsamaları arasında
Bir güzellik konduruyor acının alnına
Garip bir ıslaklığın kokusunu duyuran
Yalnızlığımızın, o en arabesk şarkısı
Zamanın sevgili burgacıyla alâlandıkça
Ve cilalı tırnaklarımıza sevda doldukça
Mâbedinde nasıl da ağırlar çocukluğu?



Ahmed Halil